Hediye olarak ördüğüm atkı ve boyunluk takımları nihayetinde bitti. Bahar geldiğinde ancak tamamlamış olsam da yine de niyetlendiğim bir işi bitirmenin rahatlığını duyuyorum.  Eşim bu konuda hep şöyle der : " Yeni bir el işine başladığında hep onu yapıyorsun. İnsanlar hobileriyle  yarım saat, kırk dakika ilgilenir ve hayatlarına devam ederler. " Bu konuda hak vermiyor değilim. Benim yaptığım el işleri genelde yakınlarıma hediye amacıyla yaptığım şeyler. Böyle olunca en güzel şekilde bitirmek ve sevdiğim kişiyi sevindirmek beni heyecanlandırıyor. Ve her ürüne başladığımda farklı teknikleri öğrendiğim için mutlu oluyorum. Bu son, tekrar bir şey yapmayacam dedikten sonra ip ya da tığ, şiş alırken buluyorum kendimi ve bunu da yapayım, şu da bitsin derken bitmiyor.     Bir işe fazla odaklanmak iyi mi kötü bilemiyorum ama yapmam gereken başka şeyler de olduğunu düşününce buna bir dur deyip daha makul saatlerde hobime devam edip, önceliği olan işleri liste...