OKUDUM : TEBRİKLER KOVULDUNUZ !

 

    KİTAPTAN SEVDİĞİM BÖLÜMLER:

" Fikret yerli olan her şeye karşıydı. Çikolataları bile Amerika'dan alınmıştı. Yerli malı yurdun malıydı ve Fikret bunu asla kullanmamalıydı. Türk kahvesi değil, macchiato insanıydı Fikret" (s.76) 

" Mesai bitiş saati olan altıda çıkmanın neredeyse suç sayıldığı yerlerdir plazalar. Ve eğer plazada bir kariyer istiyorsanız, mutlaka saat altıdan sonra işiniz olmasa bile ofiste kalıp bön bön ekrana bakmanız, patronunuz ne yaptığınızı sorarsa da 'Elimdeki  işlere bakıyorum sakin kafayla, yoksa öbür türlü mümkün değil olmuyor' diye cevap vermeniz gerekir. Elinizdeki işlerin gerçekten olup olmadığı ya da hangi elinizde olduğu kimsenin umrunda değildir. Yeter ki eliniz hiç boş kalmasın, kalıyorsa da gözükmesin. "        ( s. 110) 

" Vakit gelmiş bana Hollywood yolları gözükmüştü. Etrafımdaki insanların çoğu benim kadar heyecanlı ve motiveyken, dost mu düşman mı olduğu belli olmayan bazı dostmanlar bunun tam bir vakit kaybı olduğunu söyleyip durdular. Hepimizin hayatında fazla fazla yer kaplayan dostmanların en büyük misyonu budur hayatta. Sizi en yükseldiğiniz anda bile aşağı çekip, enerjinizi  vampir gibi emmek için gelmişlerdir dünyaya. (s.133) 

   Kaan Sekban'ı youtube'daki programları Gömercin Kuşları'nı izlediğimde tanıdım. Arkadaşı Ayşe Balıbey'le komik ve sevimli sohbetlerini mutfakta işlerimi hallederken dinliyorum. Programda Kaan Bey eski iş tecrübelerinden bahsedince ve kitabı olduğunu öğrenince okumak istedim. Gayet eğlenceli bir kitap olması yanında kitaptaki olumlu/olumsuz duygu durumlarını çok iyi hissedebildim. Ve fakat ( ☺) tecrübelerini aktarması da benim hoşuma gitti. Kısa  sürede okunacak, keyifli bir kitap. 

   Bundan 9 yıl önce ben 21 yaşımdayken açmıştım ilk blog sayfamı. Yine yazılarımın olduğu Beyaz Gemi bloğu (Cengiz Aytmatov'un kitabına ithafen) ve sadece okuduğum kitaplar hakkında yazdığım Kitaplık. Bu süre zarfında kitap hakkında yazmayı, okuduğum kitapları kaydetmeyi epey özledim. Eskisi gibi okuyamasam da bir yerden başlamış olmak beni mutlu etti. Bu kitaba da oğlumun uyuduğu güneşli bir günde parkta okuyarak başlamıştım 11 Martta. Sonraki kitapları bu kadar geciktirmeden yazmam ümidiyle.. ☺